Η καλή διάθεση ευνοεί την λήψη περισσότερων πληροφοριών

Η καλή και η κακή διάθεση γνωρίζουμε όλοι ότι επηρεάζει τη ζωή μας σε μεγάλο βαθμό.
Πως όμως σχετίζεται η καλή ή η κακή διάθεση με τη λήψη πληροφοριών από το περιβάλλον;
Είναι απλά ένα παιχνίδι του εγκεφάλου, ή μας επηρεάζει βαθύτερα από όσο νομίζουμε;
Η καλή διάθεση μας κάνει πιο ενεργητικούς και αισιόδοξους ή υπάρχει κάτι παραπάνω;
Σε αυτά τα ερωτήματα απαντά μια έρευνα που θα παρουσιάσουμε σε αυτό το άρθρο.
Πολλοί από εμάς μπορεί να έχουν παρατηρήσει ότι αναλόγως της διάθεσής μας αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο “βλέπουμε” τα πράγματα. Επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα με μια έρευνα που διεξήγαγαν, ότι αυτός ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα (ανάλογα με τη διάθεσή μας) έχει μεγαλύτερη σημασία από όσο αναμενόταν στην λήψη πληροφοριών. Η λήψη πληροφοριών, η αποθήκευσή τους και η μετέπειτα επεξεργασία τους είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας είτε αυτό αφορά την καθημερινότητά μας ή την εργασία μας. Χάρη σε αυτήν την ικανότητα μπορούμε και παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις είτε για απλά είτε για πιο σύνθετα προβλήματα.
Επιστημονική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Τορόντο ανακάλυψε ότι, όταν άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα έβλεπαν εικόνες οι οποίες τους “έφτιαχναν” την διάθεση, μπορούσαν και λάμβαναν και συγκρατούσαν περισσότερες πληροφορίες για αυτό που έβλεπαν σε σύγκριση με άτομα τα οποία έβλεπαν εικόνες που σκοπό είχαν να δημιουργήσουν “κακή” διάθεση.
Οι επιστήμονες συγκεκριμένα αναφέρουν ότι όταν το άτομο είναι σε καλή διάθεση, ο οπτικός φλοιός λαμβάνει περισσότερα ερεθίσματα και κατά συνέπεια περισσότερες πληροφορίες από το περιβάλλον. Άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν τα πράγματα αισιόδοξα, είναι κατά κανόνα πιο δεκτικοί σε μεγαλύτερη ποσότητα πληροφορίας την οποία μπορούν και αποθηκεύουν.
Αντίθετα άτομα τα οποία βρίσκονται σε “κακή” διάθεση η όρασή τους περιορίζεται  και επικεντρώνονται σε ένα πολύ μικρό κομμάτι πληροφορίας (tunel vision) αγνοώντας τις γύρω λεπτομέρειες.
Για να το διαπιστώσουν και στην πράξη, υπέβαλλαν τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα σε μαγνητική τομογραφία την ώρα που παρατηρούσαν μια συγκεκριμένη εικόνα, ούτως ώστε να δουν πως ενεργοποιείται ο οπτικός φλοιός, κατά τη διάρκεια του πειράματος, τόσο σε καλή, κακή ή ουδέτερη διάθεση.
Αρχικά δόθηκαν στους συμμετέχοντες εικόνες που προκαλούσαν καλή κακή ή ουδέτερη διάθεση.
Στη συνέχεια τους δόθηκε μια εικόνα πιο σύνθετη, η οποία αποτελούνταν από ένα πρόσωπο στο κέντρο και φωτογραφίες από διάφορα τοπία να το περιβάλλουν. Για να επικεντρώσουν την προσοχή των συμμετεχόντων στο κέντρο της εικόνας, οι επιστήμονες ζήτησαν από κάθε άτομο να καθορίσει το φύλο του προσώπου.
Με αυτόν τον τρόπο παρατήρησαν ότι όσοι είχαν υποβληθεί σε εικόνες οι οποίες προκαλούσαν κακή διάθεση , δεν ήταν σε θέση να ανασύρουν από την μνήμη τους αργότερα πληροφορίες για τα τοπία που περιέβαλαν το πρόσωπο. Αντίθετα τα άτομα που βρίσκονταν σε καλή διάθεση είχαν αποθηκεύσει περισσότερες πληροφορίες για τις γύρω εικόνες.
Η ανακάλυψη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική και μπορούμε να εξαγάγουμε ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Πρώτον η καλή διάθεση, βελτιώνει σημαντικά την ποσότητα των πληροφοριών που λαμβάνουμε από το περιβάλλον.
Δεύτερον, αν και το πρώτο ακούγεται καλό, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αποτελέσει πρόβλημα. Για παράδειγμα στην εργασία και συγκεκριμένα σε τομείς όπου απαιτείται ιδιαίτερη συγκέντρωση σε πολύ περιορισμένο πεδίο κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί καταστροφικό (όπως για παράδειγμα ο χειρισμός επικίνδυνων μηχανημάτων όπου απαιτείται συγκέντρωση).
Από την άλλη η κακή διάθεση σε παρόμοιες περιπτώσεις από ότι φαίνεται μπορεί να μας κάνει πιο αποδοτικούς πάνω σε αυτό που εργαζόμαστε.
Τα αποτελέσματα είναι πράγματι άξια προσοχής αλλά και συζήτησης. Φανταστείτε τα αποτελέσματα μιας παρόμοιας έρευνας να χρησιμοποιηθούν για να αυξήσουν την συγκέντρωση των εργαζομένων σε κάποιον τομέα με  τη χρήση τεχνικών που αλλάζουν τη διάθεση (χρώματα στους τοίχους, φωτισμός, οπτικά ερεθίσματα κ.α.).
Βέβαια η όλη ιδέα δεν είναι κάτι εντελώς καινούριο. Πάρτε για παράδειγμα την κλασσική περίπτωση των σούπερ μάρκετ. Μετά από χρόνια μελέτης και ερευνών έχουν καταλήξει σε πολύ συγκεκριμένες μεθόδους  (θερμοκρασία χώρου, χρώματα, θέση προϊόντων στα ράφια, μουσική κτλ.) ώστε να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα για να ψωνίζουμε περισσότερο και ακριβότερα προϊόντα.
Άραγε στο μέλλον θα μπορούμε να λειτουργούμε ελεύθερα ή μόνο κάτω από κάποιας μορφής έλεγχο;